Ochtend vol spanning 

Het is maandagochtend. Sara maakt haar kinderen klaar voor school. Terwijl ze de broodtrommels vult, voelt ze de spanning al in haar lijf. Haar telefoon trilt. Een bericht van haar ex. “Je bent weer te laat met de overdracht, typisch.” Ze voelt de frustratie opkomen, maar weet dat reageren haar alleen maar verder in zijn spel trekt.

De continue stroom aan meldingen 

Op weg naar haar werk probeert ze haar gedachten te verzetten. Maar bij elke melding op haar telefoon schrikt ze op. Wat nu weer? Een mail van Jeugdzorg. Een terugkoppeling van het gesprek. Haar ex heeft zich weer als de redelijke ouder gepresenteerd. De toon van het verslag voelt subtiel vijandig aan. Alsof zij degene is die niet meewerkt.

De angst om in een valkuil te trappen 

Ze wil reageren, haar kant van het verhaal vertellen, maar hoe? Elke woordkeuze voelt als een valkuil. Wat is juridisch slim? Hoe zorgt ze dat ze wordt gehoord zonder in het ‘moeilijke moeder’-hokje geplaatst te worden?

Hoe beschermt ze haar positie ?

Ze weet dat ze haar positie moet beschermen. Ze wil opkomen voor zichzelf en haar kinderen. Maar waar begint ze? Hoe zorgt ze ervoor dat ze niet vastloopt in eindeloze gesprekken zonder resultaat?